Meest gestelde vragen over Jezus
Onderzoek zelf wie Jezus is. Bekijk de infofilmpjes met veel gestelde vragen en lees vraag-en-antwoord over Jezus.
Wat betekent het om God ‘Vader’ te noemen?
Omdat christenen geloven dat God, die ook beleden wordt als de Schepper en de Almachtige, als een Vader voor ons zorgt. Hij de Schepper van hemel en aarde wil met ons als zijn kinderen omgaan. ‘U, HEER, bent onze vader’, zegt de profeet Jesaja herhaaldelijk (Jesaja 63:16 en 64:8). Zijn almacht wordt verbonden met zijn liefde en nabijheid en zijn zorg voor mensen. Bij Hem is macht in goede handen omdat Hij het beste met ons voor heeft. Jesaja 57:15 zegt dat God, die hoog is en verheven, die troont in eeuwigheid – heilig is zijn naam -, ook de God is die woont bij hen die verslagen en onaanzienlijk zijn.
Christenen geloven in één God. Zoals ook Jezus zelf zei: ‘Luister, Israël: de HEER, onze God, de HEER is de enige!’ (Deuteronomium 6:4). Vervolgens wordt er opgeroepen om God lief te hebben met geheel het hart en de ziel en het verstand en met alle kracht. Met de woorden van de bijbel belijden christenen ook dat God Zich geopenbaard heeft als Vader, Zoon en Geest (Mat. 28:19). Daarin wordt iets te kennen gegeven van de rijkdom die er in God is en hoe Hij voor mensen wil zijn. Als een Vader die zorgt voor zijn kinderen, als de Zoon, Jezus Christus, in wie Hij tot mensen is gekomen en als de Geest, die onder ons woont en in ons werkt. Dit mysterie kan nooit op simpele wijze worden verklaard. Wie zou God kunnen verklaren als het al onmogelijk is om de groeikracht van een bloemenzaadje of een menselijk embryo te verklaren?
Vaak zijn er vergelijkingen gemaakt bij het spreken over God. Bijvoorbeeld: Gods Woord en Zijn Geest zijn onafscheidelijk één met God, zo goed als de zon met haar stralen en warmte één zon zijn en geen drie zonnen (Timotheüs I aan kalief Al Mahdi in de 8e eeuw), of: iemand kan tegelijk zoon en vader en echtgenoot zijn terwijl het toch om één en dezelfde man gaat. Ook al gebruikt men wel eens de term drie-eenheid, het blijft gaan om het geloof in één God en geen drie goden.
Jezus zelf heeft gezegd: ‘de Vader en ik zijn één’ (Johannes 10:30) en ‘Wie mij gezien heeft, heeft de Vader gezien’ (Johannes 14:9).
Is Jezus de Zoon van God?
Christelijk geloof is een relatie met God door Jezus Christus. Hij staat centraal. Christenen bidden in de naam van Jezus. In veel liederen en gebeden wordt Hij bezongen en aangeroepen. Als christenen het over God hebben, hebben zij het ook over Jezus. Zij geloven dat God zelf in Hem tot mensen is gekomen en mens is geworden. ‘Het Woord is mens geworden en heeft bij ons gewoond, vol van goedheid en waarheid, en wij hebben zijn grootheid gezien, de grootheid van de enige Zoon van de Vader.’ (Johannes 1:14). ‘Maar nu de tijd ten einde loopt heeft hij tot ons gesproken door zijn Zoon’ (Hebreeën 1:2). Hij is ‘sprekend God’, het beeld van de onzichtbare God (Kol.1:15), of met andere woorden, Immanuël, dat is God met ons (Mat.1:23). Jezus is dus meer dan een profeet.
Christenen geloven niet, dat Jezus het resultaat is van een godenhuwelijk. Alsof God een verwekker-God is die bij een godin-moeder een zoon heeft verwekt. Niet in fysieke zin, maar geestelijke zin spreken zij van Jezus als de Zoon van God.
God is en blijft God. Hij is de Schepper en Onderhouder van alles en Zijn Vaderlijke zorg voor de schepping en voor de mens hielden niet op toen Hij op aarde kwam. Zijn almacht werd er niet door ingeperkt. Hij openbaarde juist zijn macht door aan de mens gelijk te worden en zelfs de weg van het kruis te gaan. We hebben het dan over Jezus, werkelijk God en werkelijk mens. Niet 50% God en 50% mens, maar ten volle God en helemaal mens. Vanuit zijn grote liefde gebruikte Hij zijn macht om mensen ‘te zoeken en te redden’.
In de bijbel staat de gelijkenis van ‘de verloren zoon’, of beter van ‘de liefhebbende vader’. Jezus vertelde die gelijkenis om de verlorenheid van de mens te laten zien, maar ook om duidelijk te maken wie de hemelse Vader is en hoe Hij reageert. De handelwijze van zijn eigenwijze en ondankbare zoon betekent niet dat de vader geen vader meer is. De titel vader is ‘onveranderlijk’. Als hij met opgetrokken mantel zijn zoon tegemoet snelt, verliest hij zijn vaderlijke waardigheid. Maar hij blijft de vader. Het tegemoet snellen van zijn zoon is juist een uiting van zijn vaderschap. Zó is ook God onveranderlijk God, ook als Hij de hemelse heerlijkheid verlaat en tot zijn mensenkinderen komt. God kon en wilde in Jezus een Vriend van mensen zijn.
Waarom geloven christenen dat Jezus aan het kruis moest?
Christenen zijn niet optimistisch gestemd over de natuurlijke goedheid van de mens. Zij geloven dat de zonde diep heeft ingegrepen in het leven van ieder mens, waardoor geen mens kan zeggen dat hij of zij rechtvaardig is tegenover God. God is heilig en kan geen enkele zonde dulden. Het loon van de zonde is de dood, zegt God in zijn Woord. Omdat mensen zichzelf niet kunnen verlossen, hebben zij hulp van de Andere kant nodig. Het is God Zelf die een weg heeft geopend. Hij is de Schepper en de Herschepper. Wat door de zondeval van de mens is afgebroken, heeft Hij weer hersteld. Dat kon niet zomaar met een gebaar van ‘zand erover’, vergeven en vergeten. Er moest een prijs voor betaald worden, namelijk ‘het kostbare bloed, van een lam zonder smet of gebrek, van Christus’ (1 Petrus 1:19). Het kruis van Jezus zegt ons dus ook iets over de mens en zijn miserabele situatie. Het kruis rekent af met onze eigen gerechtigheid en vestigt onze hoop op de gerechtigheid die door Jezus Christus is verworven. Jezus zei: ‘Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven’ (Johannes 14:6). Niet zozeer een weg die Hij wijst om te gaan. Maar, Hij is de Weg. In Hem heeft God een weg voor ons geopend.
Het is niet alleen een overtreden van regels, maar vooral ‘doel missen’. Het doel dat God met mensen heeft. Zijn doel met ons leven was dat wij Hem zouden liefhebben en dienen en daarmee Hem zouden eren. Maar daarin falen wij steeds. In hoofdstuk 3 van het eerste boek van de bijbel (Genesis) staat beschreven hoe de eerste mensen, Adam en Eva, in zonde vielen. Hun zonde werkte door in de generaties. Dat zie je op alle niveaus: landen voeren oorlogen met elkaar, in veel samenlevingen heerst onrecht, stammen vechten vete’s uit, families hebben ruzie, personen haten elkaar. We moeten vervolgens niet alleen denken aan doden en stelen, dingen die we fout doen, maar ook de dingen die we niet doen en wel behoorden te doen. Vrede is niet alleen afwezigheid van oorlog. En niet alleen tussen mensen onderling is er veel mis, ook in ieders eigen leven is er veel dat niet op orde is. Wie kan zeggen God volkomen te gehoorzamen? Het zijn onze eigen zonden (ongerechtigheden) die als een muur tussen God en ons in staan (Jesaja 59:2). Zonde is dus niet een optelsom van misstappen of slechts een struikelen of vergeten. De bijbel legt ‘de vinger op de wonde’ door te constateren dat wij allen dood waren door de misstappen en zonden, ons tegen God verzet hebben, onze zelfzuchtige verlangens volgden en van nature bloot stonden aan Gods toorn, net als ieder ander uit (Efeziërs 2:1-3).
Wie dood is heeft weinig in te brengen. Die onmacht om zichzelf daaruit te verlossen hebben veel christenen beleefd. Er is er één die dat wel kan, Jezus Christus die de zonde en de dood overwon. In Hem is er nieuw leven.
Dat zou wel heel wonderlijk zijn. Wie werkelijk ervaren heeft wat God heeft gedaan, zal erdoor veranderen. Wie zijn liefde beleeft, beantwoordt die liefde met wederliefde en zal proberen als kind van Hem te leven en zijn geboden uit dankbaarheid te doen. Er is een mooi verhaal om dat duidelijk te maken.
‘In een dorp werden enkele jongens gearresteerd omdat ze gokten, wat daar streng verboden was. Een paar jongens hadden rijke ouders; zij konden de boete gemakkelijk betalen, zodat die jongens niet in de gevangenis kwamen. Maar één jongen ging de gevangenis in. Zijn moeder was een arme weduwe. Toen is die moeder gaan werken. Ze moest helpen bij het aanleggen van een weg. Haar handen waren elke dag bebloed, omdat zij zware stenen moest sjouwen. Maar zij verdiende daarmee het geld om haar zoon los te kopen uit de gevangenis. Toen deze jongen weer vrij was, ontmoette hij zijn oude vrienden die hem uitnodigden weer te gokken. Maar hij zei: Dat kan ik nooit meer doen. Mijn vrijheid is duur gekocht. Het heeft het bloed in de handen van mijn moeder gekost…’
Hoe kan Jezus ons dichter bij God brengen?
Er is geen boek dat Jezus heeft geschreven. Het onderwijs dat hij gaf, de gelijkenissen die hij vertelde, de genezingen die hij verrichtte en de wonderen die deed, zijn opgetekend door de vier evangelisten. Met de indjiel van Jezus wordt vaak het nieuwe testament bedoeld, in het bijzonder de eerste vier boeken, waarin al deze woorden en handelingen van Jezus staan beschreven. Ook lezen we er uitvoerig over zijn geboorte en aan het slot over zijn weg naar het kruis, zijn sterven en de opstanding uit de dood.
Jezus kende de Schriften, dat wil zeggen het oude testament. Dat was voor Jezus en de evangelisten hun bijbel. Hij leefde uit de Schriften en, belangrijker, Hij was gekomen om die te ‘vervullen’. Veel profetieën over een komende Messias bijvoorbeeld hadden op Hem betrekking en zijn in Hem vervuld.
Pasen is het feest waarop christenen gedenken dat Jezus Christus is opgestaan uit de dood. Het woord hangt samen met het woord ‘Pascha’, dat in het oude testament gebruikt wordt om een joods feest aan te duiden. Het woord houdt verband met het werkwoord ‘voorbijgaan’. De Farao van Egypte liet de Israëlieten pas gaan nadat een engel het oudste kind van elk gezin van zijn volk had gedood. Huizen waarvan op de deurposten het bloed van lammeren was gesmeerd, was de engel ‘voorbijgegaan’. Voortaan werd ieder jaar het Paschafeest gevierd als herdenking van de bevrijding uit de slavernij.
Met de komst van Jezus krijgt het Pascha een nieuwe betekenis. Jezus is voor zijn volgelingen hèt Paaslam, het ‘Lam voor ons geslacht’. Dat wordt herdacht op Goede Vrijdag. De offers die in de tijd vóór Jezus in de tempel werden gebracht, waren een heenwijzing naar zijn zelfopoffering aan het kruis. Jezus Christus gaf zijn leven voor mensen, maar stierf niet als een dode held. Op de derde dag stond Hij op uit de dood en overwon daarmee dood en satan. Dat vieren christenen in het bijzonder met Pasen, maar feitelijk ook op elke eerste dag van de week, de zondag, als zij samenkomen.