Ik wilde alles van de Koran leren en in praktijk brengen in de hoop dat het mij dichter bij God zou brengen
Naar een internaat
Ik heb Nederlandse ouders en ben opgevoed als katholiek. Mijn thuissituatie was best lastig met een moeder die autistisch is en een vader die alcoholist was. Mijn ouders gingen scheiden toen ik zeven jaar oud was. Kort na de scheiding kreeg mijn moeder al een nieuwe vriend, waardoor ik best vaak mishandeld werd, lichamelijk maar ook zeker geestelijk. Toen ik elf was besloot de school in te grijpen en jeugdzorg op de hoogte te brengen van mijn situatie waarna mijn moeder de beslissing nam om haar relatie te beëindigen. Kort hierna kreeg ze weer een andere relatie en dat ging ook niet makkelijk. Ik was niet echt makkelijk en hij wilde mij niet in huis hebben, waarop mijn moeder besloot een uithuisplaatsing aan te vragen en ik naar een internaat ging.
bekeerd tot de islam
Toen ik vijftien was ontmoette ik een Turkse islamitische jongen. Ik ben als een soort pleegkind bij hem in het gezin opgenomen omdat zij mijn situatie ook verschrikkelijk vonden. Ze waren een religieuze familie. Zij baden vijf keer per dag, deden altijd mee aan ramadan, gingen naar de moskee, etc. Ik zag voor het eerst in mijn leven dat mensen zoveel voor God deden en hierdoor dacht ik dat het de juiste religie was. Toen bekeerde ik me tot de islam. Ik was erg religieus geworden zoals mijn pleegfamilie en droeg een hoofddoek en lange jassen. Op mijn zestiende besloten mijn pleegouders dat ik met hun zoon voor de imam moest trouwen en kort daarna werd ik ook zwanger. Helaas besloten zij op mijn negentiende dat ik van hun zoon moest scheiden.
Vol van schaamte
Bij de Turkse cultuur is het meestal zo dat wanneer een vrouw gescheiden is niemand meer met haar wil omgaan. Voor mijn scheiding ging ik alleen met Turkse mensen om maar na mijn scheiding had ik niemand meer. Er was alleen een Turks gezin dat nog contact met mij wilde hebben maar zij hadden niet zo goede bedoelingen met mij. Door deze familie kwam ik in de prostitutie terecht. Ik heb zes jaar gedwongen op de Wallen in Amsterdam gewerkt. Vaak heb ik geprobeerd te ontkomen maar helaas wisten ze mijn zwakke punt….mijn dochter. Zelf zat ik ook vol van schaamte en durfde ook bij niemand om hulp te vragen. Ik wilde altijd dood maar wist dat als ik dat doe ik niet bij God kon komen want ik moest alles weer goed maken. In een korte periode verloor ik drie mensen van wie ik zielsveel hield: mijn oma, mijn vader en zelf was ik zwanger van een van de pooiers wat heeft geleid tot een gedwongen abortus toen ik al vijf maanden zwanger was van een dochter.
‘Laat mij dood gaan’
De dag dat ik terug kwam van de begrafenis van mijn vader en gelijk weer aan het werk moest besefte ik ineens waar ik was. Jarenlang had ik mijn emoties uitgeschakeld en mijn verstand op nul gezet. Door mijn bewustwording wat er de afgelopen zes jaar eigenlijk was gebeurd bad ik op mijn knieën tot God en zei: ‘God red mij, ik kan het niet meer aan! Of neem mijn leven, laat mij dood gaan. Ik kan het niet meer, U ziet het toch!’ Na drie maanden onophoudelijk bidden en boos zijn op God waarom hij mijn leven niet nam werd in 2007 een van de grootste arrestaties ooit in Nederland uitgevoerd en werd de hele organisatie waarvoor ik moest werken opgerold. Hierdoor kwam ik vrij. God had mijn gebed gehoord.
Er zijn meer dan 30.000 sunna’s, handelingen die Mohammed heeft verricht, en ik probeerde ze allemaal na te streven.
Ik droeg een boerqa
Na een tijd te genieten van mijn leven begonnen alle emoties weer naar boven te komen en voelde ik dat ik God niet eens bedankt had en voelde ik me vies en vol schaamte. Nu wist ik: ik moet mijn leven helemaal aan God geven en meer voor Hem doen dan ik ooit tevoren heb gedaan. Bij de islam is het zo dat er naar jouw zonden (gunah) en naar jouw goede daden (sevap) wordt gekeken om te bepalen of jij naar de hel of hemel gaat. Aan je rechter schouder is een engel die jouw goede daden schrijft en aan je linkerkant een engel die jouw slechte daden schrijft. Dus ik moest zoveel mogelijk goede dingen doen en daarom probeerde ik om bijna alles wat in de Koran staat te doen. Er zijn meer dan 30.000 sunna’s, handelingen die Mohammed heeft verricht, en ik probeerde ze allemaal na te streven. Op deze manier dacht ik dat ik dan misschien meer sevap kon sparen zodat ik naar de hemel kon gaan, nadat ik mijn straffen had ondergaan. Toen heb ik me helemaal in de islam verdiept. Ik droeg een boerka en kwam bij de zeer religieuze groepering terecht. Ik bracht mensen tot de islam en probeerde alles zo goed en veel mogelijk te doen. Ik wilde alles van de Koran leren en in praktijk brengen in de hoop dat het mij dichter bij God zou brengen. Ik was dag en nacht met de Koran bezig en praatte ieder dag over God.
‘Laat mij toch de waarheid zien’
Terwijl ik zoveel voor God deed voelde ik Hem nooit bij me of voelde nooit dat mijn zonden vergeven waren. Ik voelde me ongelukkig en vies en vol schaamte van binnen. Ik bad tot God en zei: ‘God ik doe toch alles wat U van mij vraagt om te doen, waarom voel ik U dan niet? Wat doe ik nog fout? Laat mij toch de waarheid zien.’ Een half jaar later, na dit gebed vaker te hebben gebeden, zag ik in mijn droom dat ik christen was. Ik had een spijkerbroek en T-shirt aan en lag dood in een kist. Ik had geen boerka aan en om mij heen waren allemaal vrouwen in boerka aan het huilen. Toen kwam de dag des oordeels en ik stond op met heel veel vrede en blijdschap zoals ik nooit had gehad. Ik begreep de droom niet daarom ging ik naar Hocas (Koranleraars) om de betekenis te vragen. Hun antwoord was dat ik verkeerd bezig was en me nog meer in de Koran moest verdiepen. Nu na zoveel jaar begrijp ik de betekenis van de droom. De betekenis is dat mijn oude leven is begraven en ik ben opgestaan in een nieuw leven met Jezus.
Het boek waarvan ik geloofde dat het van God kwam stond vol dingen die onmogelijk van Hem konden komen – zo haatdragend, zo onmenselijk.
‘Jij bent geen moslim in jouw hart’
Ik moest van het UVW naar school, anders wilden zij mij geen uitkering geven. Ik ging in mijn boerka naar school en vertelde daar ook aan iedereen over God met de hoop dat ik mensen tot de islam kon bekeren. Op een dag zei een christelijke jongen uit mijn klas: ‘Weet je, Veronique, die God waar jij steeds over praat is niet de God van de islam’. Ik werd erg boos en begreep niet wat hij bedoelde. Toen zei hij: ‘Jij bent geen moslim in jouw hart’, en toen werd ik nog bozer omdat ik mezelf als een moslima zag. Hij kwam zelf uit Syrië en kende de islam ook goed. Ik ging veel met hem in discussie over verzen die in de Koran stonden en noemde hem een leugenaar. Toch was ik benieuwd en liet dezelfde verzen die hij had vertaald voor mij door een Irakese vrouw vertalen en tot mijn verbazing vertelde zij mij precies hetzelfde zonder te weten wat hij vertaald had. Mijn hart was gebroken: Het boek waarvan ik geloofde dat het van God kwam stond vol dingen die onmogelijk van Hem konden komen – zo haatdragend, zo onmenselijk. Hoe meer ik de slechte verzen uit de Koran zag hoe meer ik geloofde dat het echt niet van God kon zijn. Ik werd zo verdrietig dat alles wat ik deed voor niets was.
Mijn ogen gingen open
Ik bad tot God en zei: ‘God, laat me de waarheid zien en stuur de juiste mensen op mijn pad die mij naar de juiste weg kunnen brengen zodat ik de waarheid weet. Na het gebed kwamen er zoveel christenen op mijn pad en die vertelden mij over wie Jezus was. En ik begon de Bijbel te lezen. Mijn ogen gingen open ik wist de waarheid. Ik wist dat Jezus de Zoon van God is en dat Hij voor mijn zonden is gestorven en dat Hij mij heeft vergeven terwijl ik daar niets voor hoefde te doen om nog meer goede daden (sevap) te sparen. Nee, ik hoefde alleen om vergiffenis te vragen zoals Maria Magdalena of de vrouw die bij de voeten van de Here Jezus zat, en Hij zou me vergeven. Ik wist dat God mij had vergeven maar ik kon mezelf niet vergeven. Ik kon geen liefde van God of mensen ontvangen omdat ik me onwaardig voelde. Op een dag bad iemand hardop en zei: ‘Heer, ik dank U dat ik Uw gezegende dochter Veronique mag leren kennen; zij is een zegen voor mij en ook voor anderen’. Toen dacht ik waarom voelt deze persoon zich gezegend met mij, ik ben toch niets waard? Maar God leerde mij dat ik waardevol in zijn ogen ben ondanks mijn verleden.
Dochter van God
God heeft me geholpen om mezelf en de mensen die mij pijn hebben gedaan te vergeven. Niet alleen in woorden maar echt diep in mijn hart heb ik ze vergeven. Ik kan nu ook liefde ontvangen want ik weet dat God heel veel van mij houdt want ik ben zijn dochter. Hij heeft mijn zonden diep in de zee gegooid en is het vergeten, en ik kies ervoor om samen met God naar de toekomst te kijken. Ik kijk alleen naar mijn verleden om God meer te danken voor zijn genade en bescherming die Hij mij alle jaren van mijn leven heeft gegeven. Mijn broeders en zusters in de Heer waarderen mij en ik leer ook door hen heen om liefde te ontvangen en te geven. Ik wil u bemoedigen met mijn getuigenis. Denk niet dat uw zonden te groot zijn voor God want God de Vader heeft zijn Zoon Jezus opgeofferd voor uw en mijn zonden en voor onze redding. God wil en kan iedereen vergeven maar het is aan ons of wij zijn genade aannemen en de Here Jezus accepteren als onze Heer en Redder. God heeft de prijs voor ons betaald omdat Hij onvoorwaardelijk van ons houdt. Hij is liefde!