Zijn we vrij om te kiezen wat er met ons leven gebeurt?

Zijn we vrij om te kiezen wat er met ons leven gebeurt? Hebben we überhaupt een keuze of is het meeste wat wij doen al voorbepaald? Is het onze bestemming, ons noodlot? Ons ‘kader’ (Turks), ‘maktub’ (Arabisch). Onze opleiding, huwelijk, dat we nu in Nederland leven? Met wie we ons leven delen? Mensen die ons verlaten, of nieuwe mensen die we leren kennen?

Ik hoor christenen zeggen als er iets moois gebeurt dat het Gods wil en leiding is dat dit wonder is gebeurd. In mijn omgeving hoor ik moslims die Gods wil en leiding ervaren als er iets slechts met hen gebeurt. Het was Gods wil dat deze persoon moest overlijden rond deze tijd. Christenen zeggen dat God niet deze nare ervaring in onze levens brengt maar dat hij het wel toelaat en gebruikt. Wat in mijn ogen bijna dezelfde is. Is het niet dat als God het toelaat bijna hetzelfde is als dat Hij het brengt in je leven? En als we ook nog eens geloven dat God alles in ons leven heeft vastgelegd al voordat wij waren geboren, wordt het nog gecompliceerder! Heeft God alle nare dingen in onze levens vastgelegd?

Toen ik nog een moslim was, was dit een lelijke waarheid in mijn leven. Mijn twee zussen waren overleden omdat dit door God was bepaald, God wilde dit zo. Dit is wat mijn ouders tegen mij zeiden: Het was ‘kader’. Dat was de troost. God wilde dit. Toen ik een christen werd, heb ik hier lange tijd over geworsteld en doe het soms nog steeds. Dit omdat ik geloof dat God een machtig God is die alles in de hand heeft, dus ook de slechte dingen kan voorkomen.

Slechte gewoontes en keuzes worden van generatie naar generatie doorgegeven, maar God laat ons zien dat wij daar niet aan overgeleverd zijn, maar dat we een keuze hebben.

Toch blijft altijd een sterke waarheid voor mij bestaan: dat God het beste voor heeft met ons en een droom voor ons leven heeft. Dus niet het NOODlot, maar een droom. Hij ziet een hoopvolle toekomst voor ons. Hij heeft een doel met ons leven. Maar Hij manipuleert ons niet. Hij geeft ons een keuze. Hij wil dat wij Hem liefhebben vanuit ons hart en niet omdat we bang zijn. Hij wil dat wij een leven leiden naar zijn maatstaf, maar niet alleen met daden en ons verstand maar vrijwillig uit liefde. Het maakt niet uit wat onze families hebben gekozen of hebben gedaan. Slechte gewoontes en keuzes worden van generatie naar generatie doorgegeven, maar God laat ons zien dat wij daar niet aan overgeleverd zijn, maar dat we een keuze hebben.

Ik hoorde laatst in een film een uitspraak die mij ontzettend raakte; “Every man gets to choose his own destiny, son, no matter what his father did.” (Guess Who, 2005) Elke man heeft de kans om zijn eigen bestemming te kiezen, zoon, het maakt niet uit wat zijn vader heeft gedaan. Ik geloof dat dit is wat God tegen ons zegt. Hij wil niet dat er slechte dingen in ons leven gebeuren maar door onze slechte keuzes en door de natuurlijke wetten komen we soms op slechte paden en in moeilijke periodes. Maar in dit alles is God bij ons, Hij leert ons dat ook al gaan we net als Jezus door een weg van lijden, dat Hij bij ons is in die gebeurtenissen en dat Hij deze dingen ook gebruikt om ons te vormen. We zien vaak dat deze gebeurtenissen ons een andere beeld geven van het leven en ons nog meer afhankelijk maken van God. Het is dan mooi als we eerlijk tegen elkaar vertellen over onze moeilijkheden, want we hebben elkaar nodig.

In dezelfde film wordt ook gezegd: “trots is niks als het gaat om de zaken van de hart”. (Pride ain’t nothing when it comes to the matters of the heart.) Als christenen van moslim achtergrond hebben we vaak een grote trots. Trots om de beste kant van onszelf te laten zien, dit is ons aangeleerd. We zijn te trots om toe te geven dat we het even niet zien zitten. Maar als het gaat om dingen waar we doorheen gaan moeten we leren om onze trots opzij te zetten en ze te delen met de mensen die God naast ons heeft gezet. Want God gebruikt diegenen naast ons en misschien zijn ze wel voorbestemd om ons er doorheen te helpen!

Yuksel